เริ่มถามๆ ด้วยแพลนเดิมๆ ที่เราวาดกันไว้ คือไปนอนดอยผาตั้ง
เอาละซีครับ ยังไงกันดี ก็ต้องกางแผนที่ซีครับ
ผมเอารายชื่ออุทยานมาดู , เพื่อนพงศ์เอาโพยแผนที่ผาตั้งมา + GPS ปี 45 แบบเล่ม , น้องเอกเอา GPS มาคำนวนระยะทางให้เห็นจะๆ
หลายๆคนเริ่มชี้นำ เพื่อนควาย ให้ไปด้วยกัน บรรยายสรรพคุณสถานที่ ฯลฯ
สรุปว่า คืนวันเสาร์ ก็ยังไม่มีอะไรชัดเจน ว่าจะไปไหน ยังไง
ตอนนี้ เข้าใจว่า แผนเดิม !!
ผมและลูก ตื่นเช้าเหมือนปกติ
ไม่รู้ว่า เพื่อนควาย มันโมโหอะไรผมหรือเปล่า เมืี่อคืน มันคำรามใส่ผมตลอดคืน
" โครก.......โคร่ก......โครก....."
เสือกกางเต๊นท์ใกล้กูอีก โอย......
ว่าแล้ว ผมก็เลยชวนลูกชายไปเดินเล่น พอดีลูกสาวมันตื่น ก็เลย ชวนกันไปเดินเล่นขึ้นยอดเขาซะหน่อย
ข้างบน ทั่วๆบริเวณ มีกังหันผลิตไฟฟ้า + โซล่าเซลล์ อยู่ จะได้ยินเสียงคราง " หึ่ง....หึ่ง.." ทั้งคืน
ส่วนวิว ทิวทัศน์ บรรยากาศ ผมเห็นไม่ค่อยมีหมอก ก็เลย ผิดหวังค่อนข้างมาก เพราะบอกลูกไว้เยอะ ว่า จะได้เห็นทะเลหมอก - ไม่เป็นไร ดอยผาตั้ง มีแน่นอน
ให้ความหวังลูกไว้ เพราะมั่นใจว่า ดอยผาตั้ง ยังสวยงามเหมือนยี่สิบปีก่อน อย่างน้อยเราก็มองหมอกฝั่งลาว ผ่านช่องผาบ่อง
กลับมาที่การเดินขึ้นบนยอดของเช้านี้
เดินขึ้นมามีศาลเล็กๆ อยู่ด้านบน พวกเรา 3 คน เดินขึ้นไปต่อ อย่างน้อยก็ได้เดินชมวิว ข้างบนจะมี หรือไม่มีอะไรน่าสน ก็ไม่เป็นไร ดีกว่านอนในเต๊นท์ เดินทางมาตั้งไกลนี่นา
เดินขึ้นไป อากาศเย็นมาก วัดได้ที่ 9 องศายามเช้า ขึ้นไปก็ได้เห็นวิว มุมที่คนอื่นๆเขากางเต๊นท์ เห็นบ้านพักสวยๆก็มีแฮะ บนนี้
แต่เมื่อเทียบ เส้นทาง กับ ระยะเวลาพัก แหม..น่าจะพักสัก 2 คืน
แต่หากเทียบ บรรยากาศ กับ เส้นทาง เฮ๊อ..ไม่คุ้มนะ สำหรับผมแล้วน่ะ [ ความเห็นส่วนตัวน่ะ ]
เด็ก 2 คนที่ตามผมไป สภาพคนนึงอ่อนแรง อีกคน ไม่ไหวแล้ว คงจะเมื่อยขึ้นๆ ลงๆ บนดอย
เดินลงมาถึงที่กางเต๊นท์กัน ผมเริ่มเปิดประเด็นครับ
"ไปไหนกันต่อ..วะ" ใจน่ะ มีแต่ ดอยผาตั้ง ยังไง รอบนี้ ขอสัมผัสทะเลหมอกหน่อยเถอะ
เริ่มรวมตัวกันละครับ เพื่อนอู๊ด เพื่อนพงศ์ เพื่อนควาย ผม และ น้องเอก (คอยจิ้ม GPS บอกระยะทางตลอด)
ทุกคน พูดเป็นแต่คำว่าไปผาตั้ง !! ยกเว้น เพื่อนควาย
เพื่อนอู๊ด อ้างประชาธิปไตยครับ "มาด้วยกัน เสียงส่วนรวมดิวะ" (คงลืมไปว่า มันมาเองว่ะ)
เพื่อนพงศ์ มามุขนั่งลง แล้วพึมพำ "ไอ้เหี้.....กูไม่เคยง้อใครขนาดนี้เลยนะเนี่ย"
ส่วนผม ถอดใจแล้ว ว่า ไม่ไปก็ไม่เป็นไร เข้าใจชีวิตดี...555 เพราะผิดหวังไม่ได้เจอทะเลหมอกน่ะ
ไม่ไป คือ มันไม่ไป กูก็จะไปน่ะ เพราะเห็นว่า ทุกคนอยากไป ดอยผาตั้ง เลยเดาว่า คงปล่อยมันไปตามที่มันอยากไป แต่เหตุการณ์ ไม่เป็นเช่นนั้น ซีคร๊าป.....
ต่อรองกันไปมา สุดท้าย เราจะไป ดอยวาวี ไม่ไกลมากเข้าทาง อ. แม่ลาว เชียงราย
จากแผนที่ เราอยู่กันบนดอยม่อนล้าน ตรงคำว่า อ. พร้าว ขึ้นเหนือมาอีก เนื่องจาก ดอยม่อนล้านนี้ ไม่มีรายละเอียดในแผนที่มาก แผนของเรา คือ ถึง อ. พร้าว เข้า อ. เวียงป่าเป้า วิ่งขึ้นไป อ.แม่สรวย เข้า อ. แม่ลาว เส้นทางนี้ไม่ไกล สุดท้าย ต้องวิ่งเข้าอ. พร้าว แล้วไป อ.เชียงดาว แล้วไป อ. ไชยปราการ เข้า อ. ฝาง แล้วเข้า อ. แม่สรวย แล้วถึงจะไปเข้า อ. แม่ลาว....โอว.....พระเจ้า....เกิดอะไรขึ้นเนี่ย....!!! งงมาก !!!
เดี๋ยวค่อยมาต่อเรื่องนี้กัน !!
เมื่อสรุปได้ว่า เราจะไปดอยวาวี ก็เล็งเส้นทางลงจาก ดอยม่อนล้าน ขากลับลงมาประมาณ 12 กม. ใช้เวลา ราว 90 นาที !! เจ้าหน้าที่ข้างบน แนะนำว่า ลงได้ เส้นทางใ้กล้กว่า แต่ถ้าขึ้น อาจลำบาก เพราะทางค่อนข้างชัน และ ดินล้วน หินล้วน
เราเริ่มลงเขากัน 10.00 น. ถึงข้างล่างราวๆ 12.00 น. ระหว่างทาง จอดพักกันแป๊ะนึงเพื่อชื่นชม ธรรมชาติ ลำธาร แล้วก็ยืดแข้ง ยืดขา ตามประสา คนสูงอายุ
รถที่นำขบวนเป็น G-Wagon ตามด้วย D-Max ซึ่งก็ไม่ทิ้งช่วงห่างกันเท่าไร มองเห็นกันได้ ยกเว้นช่วงต้องส่งแรงเพื่อขึ้นเขา ผมก็จะชลอรถ เพื่อให้มีทางวิ่งส่งแรงขึ้นซักหน่อย
ทั้งเส้นทางนี้ มีรถสวนไปแค่้ 2 คันเอง ดูแล้ว คงเป็นนักท่องเที่ยวเช่นกัน ขณะสวนกัน ก็ต้องจอด เพื่อให้ทางกัน เพราะ ถนนแคบสวนกันลำบากมาก
ลงมาถึง อ. พร้าว ก็วิ่งออกมาเพื่อเข้า อ. เวียงป่าเป้า ออกจาก อ. พร้าวได้ประมาณ 7-8 กม.
เพื่อนอู๊ดบอกจอดรถ !!
"โอย....หิวอยู่ รีบหน่อยก็ดีว่ะ จะได้กินข้าวเที่ยงแถว เวียงป่าเป้า" ผมรำพึงในใจ
เพื่อนควายขอต่อรอง ให้วิ่งอ. พร้าว แล้วไป อ.เชียงดาว แล้วไป อ.ไชยปราการ เข้า อ.ฝาง แล้วเข้า อ.แม่สรวย แล้วถึงจะไปเข้า อ.แม่ลาว เพราะเส้นทาง ไม่สูงชันมาก ลูกและเมียไม่ไหว ถ้าจะกลับเส้นทาง อ.พร้าว - อ.เวียงป่าเป้า "เอาแล้วไง" ผมคิดในใจ
เพื่อนอู๊ดเจรจา "เอางี้ พวกกูไปทางเวียงป่าเ้ป้า มึงไปทาง ไชยปราการ แล้วไปเจอกัน แม่สรวย"
"เออ ได้" เพื่อนควายตอบอย่างฉะฉาน
"แต่ลูกมึงไปรถกู แล้วไปเจอกันที่นั่น" เพื่อนอู๊ดเจรจาได้ โดนใจผมมาก เพราะลงจากดอยม่อนล้าน น้องพัช ลูกมันก็นั่งรถเพื่อนอู๊ดมาตลอด จนวินาที ที่ต่อรองกัน
สุดท้าย ก็ต้องตามใจมันอีกครั้ง ! ไปวะ กลับรถเข้า พร้าว ไปทางไชยปราการกันทั้งหมด...เออ...วิ่งอ้อมเข้าไป มาด้วยกัน ไปด้วยกัน โอเค ! รับหลักการ
"นี่ถ้ากูอยากจะยืนยันไปทางเดิม กับผาตั้ง เพื่อนจะเครียดกันอีกขนาดไหน มาเที่ยวกันนะเนี่ย เครียดไรว๊า...." ผมคิดในใจ มาเที่ยวโว๊ย...ผ่อนคลาย ผิดแผน ผิดเป้า เป็นเรื่องท้าทาย
ว่าแต่ว่า ตอนนี้ หาข้าวแดกดีกว่า ไม่ไหวแล้ว หิว...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น