ไป 3 ดอย + ง้อควายไปผาตั้ง - วันแรก[คืนวันศุกร์ ถึง วันเสาร์]

ประมาณกลางปี 2010 พวกเราต่างนัดกันเป็นปกติประจำทุกปี ที่จะต้องมีเดินทางไปสังสรรค์กันตามยอดเขาต่างๆ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นตามภาคเหนือ เนื่องจาก เพื่อนๆบางส่วนอยู่แถวภาคเหนือตอนล่าง

แผนงานของปลายปีนี้ ก็เช่นกัน เรานัดกันวันที่ 4-6 ธันวาคม 2010 จะไปเที่ยวกันเขตภาคเหนือ แผนที่วางกันไว้
ออกจาก กทม. ศุกร์ที่ 3 เลยครับ ไปนอนที่ตามทางที่ขึ้นเหนือ ตรงไหนก็ได้ แต่นัดเจอเพื่อนที่ จ.พิษณุโลก
ถ้าดึกมาก ขับไม่ไหว ก็หาที่นอนระหว่างทางได้เลย ประมาณกันที่ เที่ยงคืน ได้นอน

วันเสาร์ที่ 4 ขึ้นไปดอยม่อนล้าน (เพิ่งรู้จักชื่อ 2 อาทิตย์ก่อนไปนี่แหละ) นอนบนดอย อยู่ เส้นทาง จ. เชียงใหม่ เขต เวียงป่าเป้า พร้าว เชียงดาว ละแวกนี้แหละ

วันอาทิตย์ที่ 5 ไปตามเส้นทางเชียงราย นอนอาบน้ำแร่ แช่น้ำร้อน (ถ้ามีเวลาพอ) แล้วนอนดอยผาตั้ง

วันจันทร์ที่ 6 พร้อมเดินทางกลับ มาแบบเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน เผื่อแวะเที่ยวกลางทาง

เอาละ พร้อมเดินทาง สถานการณ์จริงละ เชิญ ทัศนา ...
ตัวผมเอง กับลูกชาย ออกจากกทม. แบบพ้นเขต กทม. ราวๆ 18.00 ของวันศุกร์
โทรฯถาม เพื่อนอู๊ด ก็คงมาไล่ๆกัน เพราะต้องไปรับน้องที่อยุธยา
ระหว่างทาง โทรฯบอกเพื่อนพงศ์ว่า ราว 21.00-22.00 เจอกันที่ พิษณุโลก

ขับไป รอไป เรื่อยๆ ราวๆ 19.30 น. เพื่อนอู๊ด โทรฯ มาอีกครั้ง บอกว่า "เจอกันบ้านกู แวะกินข้าวกันก่อน แม่เตรียมไว้ให้แล้ว"
โอเค ตามนั้น เพราะหิวจัดละ เวลานั้น
20.15 น. ผมมาถึงบ้านเพื่อนอู๊ด ที่ ทำนบ อาบน้ำก่อนเลยครับ ช่วงรอแม่ทำอาหาร
20.45 น. เพื่อนอู๊ดและชาวคณะมาถึง พอดี พร้อมๆกับอาหาร
21.30 น. เดินทางกันต่อ จุดหมาย ดอยผากลอง เขต จ.แพร่

ตอนนี้ นับคณะที่จะร่วมเดินทาง และออกมาแล้ว คือ
D-Max 3.0 Ddi. - ผม และลูก (รวม 2 คน)
G-Wagon - เพื่อนอู๊ด และชาวคณะ (รวม 3 คน) 2 คันนี้ เจอกันแล้ว
Caribian Sporty - น้องโก๊ะ และชาวคณะ (รวม 2 คน) อยู่แถวพิษณุโลก
CRV - เฮียปอ และชาวคณะ (รวม 2 คน) อีกราว 30 นาที จะตามมาทัน
Ford Ranger - เพื่อนพงศ์ และชาวคณะ (รวม 2 คน) บ่นพึมพำ อยู่แถว พิษณุโลก

สรุปใหม่ว่า Ford Ranger + Caribian Sporty ล่วงหน้าไปก่อน แบบยังไม่เจอกัน
D-Max + G Wagon จะรีบตามไป
ส่วน CRV จะรีบๆๆๆๆตามให้ทัน  แล้วก็ไปทันกันแถวๆ พิจิตร

เพื่อนอู๊ด พะวงกับการหาเบียร์มาก ระหว่างเดินทางต้องชลอมองหาร้านขายแบบเหมาแพค
เพราะไปซื้อที่คาร์ฟูร์ตั้งแต่ตอนอยู่ กทม. ดันเสือกติดเวลา ยังไม่ขาย
และที่สำคัญ กลัวว่า ไปถึงที่พัก เพื่อนพงศ์จะขาดน้ำ ร่ายกายจะอ่อนเปลี้ย

ขับไปเรื่อยๆ เจอกับ Caribian Sporty จอดรออยู่ที่ อุตรดิตถ์
ตอนนี้เจอกัน 4 คันละ ส่วน Ford Ranger ติดต่อไม่ได้ คาดว่า คงไปดอยผากลองก่อนแล้วละ
02.45 น. ของวันใหม่ เดินทางไปถึง ดอยผากลอง Ford Ranger ไปนอนกางเต๊นท์รอไว้แล้ว
แรกๆ ก็คิดว่า อุทยานแห่งชาติจะมีพื้นที่สำหรับกางเต๊นท์เยอะ แล้วก็ห่างถนนมาก
แต่ที่นี่ ถนน กับที่กางเต๊นท์ของพวกเรา ห่างกันไม่ถึง 100 เมตรเลย งง...เพิ่งเคยเห็น

ไปถึงก็ปลุกเพื่อนพงศ์ ให้ลูกขึ้นมา อุตส่าห์หาเบียร์กลางดึกมาส่งให้ถึงที่
มันลูกขึ้นมาแบบงัวเงีย แบบวิญญาณยังไม่กลับร่าง มาดูพวกผมจิบเีบียร์กลางลมหนาว แป๊ะเดียวแล้วก็เข้านอน กับลูกเมีย
ส่วนผมก็ กางเต๊นท์ ให้ลูกเข้าไปนอน แล้วลุกไปนั่งคุยกับคนอื่นๆ ถึงแพลนวันพรุ่งนี้ ราวๆ 03.30 น. ถึงเข้านอน ให้คนอื่นๆ จิบไปกันก่อน
การจิบเบีียร์กลางป่าสัก นั่งมองดูดวงดาวเต็มฟ้านี่ มันได้อารมณ์จริงๆ   

05.30 น. ของวันเสาร์ ผมตื่นด้วยความเคยชิน ลุกออกมา หยิบไฟฉาย เดินสำรวจรอบๆ แบบไม่ไกลมาก เพราะฟ้ายังคงมืด แต่ดาวก็ยังพราวพร่างอยู่เช่นเดิม
ผมเริ่มคิดถึงเพื่อนละ เดินไปแถวๆ เต๊นท์มัน แล้วก็ลองเรียกๆ มันดู สักพักได้ผลแฮะ เพื่อนพงศ์ตื่นมา พร้อมชาวคณะ ค่อยๆลุกออกมา ส่วนบ้านอื่นๆ เงียบกริบ สักพักลูกผมก็เดินออกมา พร้อมเดินเล่นกันละ

06.00 น. สมาชิก ใน D-Max & Ford Ranger ก็เดินไปที่สวนหิน ซึ่งอยู่ใกล้ๆ ที่ทำการอุทยานฯ นั่นเอง
ทางเดินเป็นทางเดินวนกลับมาที่เดิมได้ สบายๆ แม้หินจะไม่ได้ใหญ่ หรือสวยงามโดนใจ การได้เจอเพื่อนๆที่นัดไว้ (จนเกือบครบ) ก็อุ่นใจละ

08.30 น. เพื่อนๆคนอื่นๆ เริ่มตื่นมาทำธุระ คุยกันถึงเส้นทางที่จะไปต่อ นัดแนะจุดหมายกัน แล้วก็โทรฯนัดเพื่อนควายและชาวคณะ (รวม 4 คน) [เพื่อนควายนี่ละ พระเอกของงาน Trip นี้เลย] นัดกันด้วยการใช้ โทรศัพท์ตู้หยอดเหรียญ
นานมากแล้ว ที่ไม่ได้ใช้ โทรฯแบบหยอดเหรียญนี้เลย น่าจะเกิน 10 ปี แน่ๆ
ตกลงได้ความว่า คงไปเจอกันที่ดอยม่อนล้านเลย ...เอาวะ...วัดดวง
ลงดอยไปซื้ออาหารตุนกันที่เมืองแพร่ก่อน พร้อมทั้ง .... เบียร์ ....

11.30 น. ออกเดินทางจากตัวเมืองแพร่ ไปตามเส้นทางจาก GPS - Garmin ของน้องเอก ( น้องชายของเพื่อนอู๊ด) ที่นิยมพาเข้าหมู่บ้าน วิ่งตามเส้นทางทาง 101 Garmin เริ่มสำแดงเดชแล้ว พาเข้าหมู่บ้านละครับ วนไป-มา สุดท้ายมาออกที่เส้นทาง 103
"กูวิ่งเส้นปกติก็ได้ ถนนเรียบกว่า วิ่งสบายกว่า" ผมเปรย เมื่อ Garmin พามาเส้นทางเชื่อมถนนหลักที่พวกเราจะเดินทาง
"มันง่ายไป" เสียงเฮียปอ ย้ำ ให้พวกเรารู้ว่า ต้องมีนำทางแบบนี้ จะได้ ฮา กัน

จากเส้น 103 วิ่งไป อ.งาว แล้วเลี้ยวขวาเข้าเส้นทางหลวงหมายเลข 1 เตรียมเข้าพะเยา ซึ่งเราจะต้องเลี้ยวก่อนถึงพะเยาไปทาง อ. วังเหนือ เส้นทาง 120
ทุกคนเริ่มหิวละ แวะกินข้าว เติมพลังก่อนขึ้นเขา ยาวๆ

จากจุดกินข้าว วิ่งเข้า อ. วังเหนือ เส้นทาง 120 เลยไปอีกนิด ก็เลี้ยวขวาไปเส้นทาง 118 ไปทาง อ. เวียงป่าเป้า  ดอยม่อนล้าน อยู่ระหว่างเส้นทางนี้ละครับ เวียงป่าเป้า - พร้าว สาย 1150

ระหว่างทางเส้น 120 มีจุดชมวิวครับ เล็กๆ ง่ายๆ แต่มีีัป้ายบอกที่ ผมมองว่า มันไม่ศิลปะเท่าไร
ออกแนวอายๆ สำหรับไอ้พวกชอบประกาศศักดา สั่วๆ ของตัวเ้อง
ประมาณหมาที่ต้องไปฉี่ทิ้งไว้ เพื่อบอกพื้นที่ของตัวเอง ไปต่อดีกว่า เดี๋ยว อารมณ์เสีย !!

ถนนเป็นทางราดยางครับ สบายๆ คดเคี้ยวไม่เท่าไร(สำหรับผม) แต่เป็นเขาสูงหน่อยเท่านั้น
แถว อ. เวียงป่าเป้า นี่ โรงสีข้าว ขนาดเล็ก เยอะมากครับ เยอะแบบที่ตั้ง ติดๆ กันเลย

"ใครอยากอาบน้ำแร่มั่ง" ผมพยายามถามทุกคนเรื่อยๆ เพราะรู้ว่า เส้นทางพวกนี้ มีน้ำแร่ให้อาบแน่ๆ
แต่เวลาแบบนี้ ต้องรีบขึ้นดอยดีกว่าครับ
เพราะเท่าที่รู้มา คือ จากต้นทางขึ้นดอยม่อนล้านเนี่ย 25 กม. แต่ใช้เวลาราวๆ 2-3 ชม. เผื่อๆ งงเส้นทาง

แรกๆ ไปก็ถนนราดยางนี่แหละครับ รถที่นำขบวนไปก็ G Wagan นี่แหละ ทรงพลัง เพิ่งทำช่วงล่างมาหลายตัง เพื่องานนี้เลย แถมครั้งนี้ ขับคนเดียวตลอด ทั้งๆ ที่น้องชายมาด้วย .....555...

ถึงจุดทางขึ้นจริงๆแล้ว ทางมีแต่ถนนดิน ป้ายไม่มีบอกอะไรมาก ระหว่างทางก็คิดว่า จะถึง จะถึง แต่ก็ยังไม่ถึงซะที ต้องขึ้นไปต่อ เรื่อยๆ

ป้ายก็ไม่ค่อยมีบอก ถึงจุดแยกทีไร ต้องมีเดา มีถามตลอด จนถึงทางแยกจุดหนึ่ง มีป้ายบอกแฮะ ให้เลี้ยวซ้ายไปอีก 9 กม. พวกเราจอดพักชมวิวพักกันอีกนิดหน่อย เวลาก็ใกล้ 17.00 น. ฟ้าเริ่มสลัวๆละ

สักพัก รถคันข้างหลัง ว. มาบอกว่า มีมอเตอร์ไซค์ วิ่งมา 1 คัน เป็น 3 สาว เท่านั้นละ มีรถ 1 คัน (ไม่บอกว่าคันไหน) รีบตะครุบตัวทั้ง 3 สาว เพื่อถามทาง แล้วก็ได้ผล
3 สาว จะนำทางเราไปจนถึงหมู่บ้าน แล้ว จะบอกทางไปต่อให้
แหม...เสน่ห์ของรถคันนั้น หรือ น้ำใจของ 3 สาว ก็ไม่อาจทราบได้

อากาศเริ่มเย็นลงทุกที ระหว่างทาง ไม่มีรถอะไรสวนเลย นอกจาก มอเตอร์ไซค์
นึกในใจว่า ข้างบน คงคนน้อย ดีๆ ช่วงหยุดยาวๆ แบบนี้ ไม่อยากอยู่ในที่ผู้คนมาก

ตอนนี้ เพื่อนควาย และชาวคณะหายไปไหน ทุกคนเริ่มกังวลใจ ยิ่งมันเป็นคนแปลกๆกว่าคนปกติอยู่ด้วย
ติดต่อก็ไม่ได้ จนถึง แทบจะวินาทีสุดท้าย ที่เราจะไปถึงยอดดอยม่อนล้าน ถึงติดต่อได้
เพื่อนอู๊ด ว. มาบอกว่า "มันอยู่บนยอดดอยแล้ว ไม่มีอะไรเลย เตรียมไปพักที่ ที่ทำการฯ"
ขณะนี้ รถมาครบตามที่นัดไว้ 6 คัน  รถพร้อม คนพร้อม ... !!!

ถึงยอดดอยม่อนล้าน ที่เป็นยอดจริงๆ ที่นี่เป็นลานโล่ง ไม่มีเจ้าหน้าที่ ไม่มีอะไรพอบังลมได้ ที่สำคัญไม่มีห้องน้ำสำหรับผู้หญิง ลำพังมากันชายล้วน เราคงนอนกันบนนี้ ตื่นมาชมวิวได้เลย
เอารถจอดต่อกันเป็นวงกลม เพื่อบังลม แล้วกางเต๊นท์ข้างใน แหม คงได้อารมณ์ไปอีกแบบละ
แต่ครั้งนี้ ต้องฝันไปก่อน ...

กลับลงมาติดต่อที่ทำการ ระยะทางไม่เท่าไร เพื่อหาที่กางเต๊นท์ ปรากฎว่า ที่ด้านล่างเต็ม ต้องกางกันแถวๆ ที่ทำการ มองในแง่ดี คือ ใกล้ห้องน้ำ ลงมาก็ฟ้ามืดพอดี

สาวๆ เตรียมทำอาหาร หนุ่มๆ กางเต๊นท์ เตรียมกินทุกอย่าง ที่สาวๆ ทำให้ จะสุก-ดิบ ไม่สนแล้ว จังหวะนี้