โพสใน Facebook ของมันว่า
" ชีวิตคนเรา พบความปวดร้าวมากมาย บางครั้งแทบตายทนอยู่ไม่ไหว "
นั่นเป็นท่อนเริ่มต้นของเำพลง "เธอต้องการไหม มีใครสักคน" ของ The O'Larn Project
วงโปรดของพวกเราๆ ในยุคนั้น
จังหวะนั้น ว่างๆ ก็เลยนั่งเปิดเพลง หาเพลงใน youtube แล้วส่งลิงค์ไปให้มัน
แต่จริงๆแล้ว ไม่ได้อยากเขียนเรื่องเพลง "เธอต้องการไหม มีใครสักคน" ของ The O'Larn Project
คือพอเปิดเพลงไป เปิดเพลงมา ไปเจอเพลง "ลำธาร" ของพี่ซัน มาโนช พุฒตาล
เพลงที่นึกถึง หรือได้ยินครั้งใด ผมก็จะนึกถึงสถานที่แห่งหนึ่ง
นั่นคือ "เกาะเต่า"
ผมไปเกาะเต่าครั้งแรก ปี 2535 หลังเหตุการณ์ทางการเมือง การทหาร เดือนพฤษภาคม 2535
สมัยนั้น ผมเรียนระดับชั้น อุดมศึกษา ปี 2
สมัยเรียนระดับอุดมศึกษา ผมจะเป็นคนที่ชอบเที่ยวเดินทางไป ตจว. เสมอๆ
รวมทั้งมีหนังสือเดินทางท่องเที่ยว กับ กล้องถ่ายรูป อยู่ใกล้ๆตัว
เริ่มปี 1 ก็ไปกับเพื่อนๆ ซึ่งก็ไปกันหลายคน หลายสไตล์ หลายความเห็น
จนปี 2 เริ่มกร้านมากขึ้น เริ่มคิดที่จะเดินทางไปไหน มาไหน ที่ไหนๆก็ได้ในเมืองไทย ด้วยตัวคนเดียว
มีเพียงหนังสือ กับกล้องถ่ายรูปเป็นเพื่อนหลัก
ข้ามเรื่องประวัติส่วนตัวดีกว่า มันก็แค่เด็กหนุ่ม [ ในยุคนั้น ] ที่หลงธรรมชาติไปหน่อย
วันนั้นเดินทางด้วยรถไฟจาก กทม. ไปลงที่ ชุมพร ถึงราวๆ 23:00 น.
แล้วนั่งรถ มอไซค์ ต่อไปที่ท่าเรือ นานมาก แถมกลางคืน
ก็ยังคิดในใจ ว่า "ตรูจะโดนปล้นไหมเนี่ย"
ไปถึงท่าเรือที่เป็นเรือนอน เรือจะออก เที่ยงคืน ถึงเกาะเต่า เช้าตรู่
ตื่นเต้นครับ กับการเดินทางคนเดียว ครั้งแรก และไปที่ที่ไม่ค่อยมีคนไทยไปกัน
เกือบทั้งเรือ เป็นชาวต่างชาติประเภท BackPacker จัดแจงหาที่นั่ง มุมนั่ง มุมนอน
จนเกือบๆเช้า แสงอาทิตย์ทักทาย
ลุกมานั่งริมเรือสักพัก รอรับแสงอาทิตย์
ปลาโลมาครับ มีปลาโลมา 3-4 ตัว กระโดดอยู่ใกล้ๆเรือ
เหมือนมากล่าวคำต้อนรับผู้มาเยือน ที่ออกจะตื่นๆ อย่างผม
เมื่อเรือมาใกล้ถึงเกาะเต่าที่ท่า บ้านแม่หาด
พระเจ้า !! น้ำทะเลอะไรเนี่ย มันช่างใส สะอาดอะไรขนาดนี้
กระเหรี่ยงที่เคยเห็นทะเล พัทยา ระยอง มาเจอทะเล เกาะเต่า
ตะลึงครับ ในใจนึกถึงหลายสิ่งหลายอย่าง
พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนๆ ที่อยากให้มาเห็นที่แห่งนี้
ว่ามันมีจริงๆในโลกนี้นะ ไอ้ทะเลที่มันใส เหมือนในรูปภาพ หรือ ปฏิทิน
ความรู้สึก ณ. เวลานั้น คือ ผมอยากกระโดดลงน้ำในตอนนั้นเลย
อารมณ์ และวันในตอนนั้น มันเป็นแบบนั้นจริงๆ
แม้จะไม่ได้ทำจริงๆ
ก็ดีแล้วละ ที่ไม่ทำ เพราะกระโดดลงน้ำไป ก็คงไม่มีแรงว่ายเข้าไปถึงฝั่ง
1 ปีต่อมา ผมพาเพื่อนอีก 3 คน ไปเกาะเต่าครับ
ไปซึมซับ บรรยากาศ ไปรู้จักมิตรที่ดีมากที่เกาะเต่า จากที่ผมไปครั้งแรก
ผ่านไปอีกไม่รู้กี่ปี เมื่อไปอยู่ใกล้ทะเล อยู่ใกล้น้ำ
ผมก็จะหาโอกาสไปนอนเพื่อจินตนาการเพลง ลำธาร ของ มาโนช พุฒตาล
ว่างๆ จะมาเขียนเรื่องครั้งแรกของเกาะเต่า ในแบบเจาะลึก
เชิงอารมณ์ ความรู้สึก มิตรแปลกหน้า ตาโต๊ะ ปะการัง และประมงพื้นบ้าน
ไว้ Scan ภาพที่ถ่ายเองเสร็จ แล้วจะเขียนต่ออีกตอนหนึ่ง
ขอบคุณเจ้าของภาพ ที่ Copy มาโดยตัดชื่อเขาออก
