เยี่ยมเพื่อน ยามสงกรานต์ - บ้านคลองลาน

ต้องออกตัวก่อนเลย ว่างานนี้ เกือบมีวืด
ด้วยความที่ ไม่ค่อยได้กระตุ้นกันเท่าไร แล้วก็สถานที่อาจจะ เดิมๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้น
จุดเริ่มนี่ ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่า ไปยังไง มายังไง
รู้แต่ว่า เพื่อนควาย บอกว่า กูจองบ้านแล้ว
บ้านริมน้ำเลย ติดเขื่อน (เ่อ่อ...จินตนาการผมไปไกลแล้ว แค่บอกว่าติดน้ำน่ะ)
เอาวะ ! ผมน่ะพร้อมอยู่แล้ว เรื่องเดินทาง เพราะไม่ไกลจากบ้านเท่าไร ขับรถไป ร้อยกว่าโล
สบายๆ

ก่อนออกเดินทาง ผมโทรฯหาเพื่อนอู๊ด สร้่างอารมณ์กันแต่เช้า
เพราะมันยังไม่ได้รับปากอย่างจริงจัง ว่ามันจะไปแจมด้วยกัน
จนช่วงเช้าที่โทรฯไป ก็ยังไม่ตอบรับว่าไป - ไม่ไป

ระหว่างเดินทางไปบ้านเพื่อนควายที่คลองลาน ราวๆ บ่ายสอง
สายแรก - น้องแดง ภรรยาสุดที่รักของเพื่อนพงษ์ โทรฯมา

"พี่พงษ์สงสัยจะไปไม่ได้แล้วพี่ เมาหลับไปแล้ว"

อ้าว....วืดไป 1

สายที่สอง - เพื่อนเก

"เฮ๊ย อยู่แถวไหนแล้ว แวะมาบ้านกูดิ"

เอาวะ โิอเค เลยไปนิดหน่อย จะเป็นไรไป
ไปถึง โอ้โห.....สาวๆ เต็มหน้่าบ้านมันเลย กะลังเล่นสาดน้ำกันอย่างน่าเคี้ยว
"หลานกู เว๊ย....กะเพื่อนๆมัน" เสียงเพื่อนเก บอกอย่างจริงจัง
"หวงเพื่อนของหลานด้วยหรอว่ะ" อันนี้ ผมคิดในใจ
เพราะ มันนั่งหน้าบ้าน เปิดเพลงดังกระหึ่ม พร้อมอาหาร เครื่องดื่มเพียบ !
นั่งกะมันได้สักพัก ก็ลากมันไปแจม คลองลานด้วยกัน

สายที่สาม - เพื่อนควาย บอกว่า เพื่อนอู๊ดออกมาแล้ว
อ๊ะ... ได้คนเพิ่มแล้วแฮะ จากทีแรก คิดว่า จะมีัครัวผม กะ ครัวเพื่อนควาย


ผมขับรถจากคลองขลุง ไป คลองลาน ด้วยอามรณ์เซ็งๆ กะ คนเล่นน้ำสงกรานต์ ที่น่ากลัวว่าผมจะเหยียบใครเข้า เพราะ ดูท่า ผู้คนตามถนนจะเมา แล้วเล่นน้ำกันบนถนนอย่างไม่กลัวรถเลย

แต่ก็ผ่านมาด้วยดี มาถึง คลองลาน เจอรถเพื่อนอู๊ดจอดรออยู่แล้ว
สงสัย มันจะเหยียบมาอย่างเร็วแน่เลย ส่วนผมน่ะ มาเรื่อยๆ ตามสไตล์คนชรา

สักพัก เราก็เดินทางไปที่พัก คราวนี้ พักบ้านครับ ได้นอนกันดีๆบ้าง
บ้านพักติดเขื่อน โอ้ว.....สุขใจ

ไปถึงก็เก็บของเข้าบ้าน
มีแต่ผม ที่เดินหา....
ไหนวะเขื่อน ไหนวะแม่น้ำ ลำธารเล็กๆ ก็ได้
โดนมันหลอกซะแล้ว....555 ...
พ่อหนูน่ะ เหมือนใครซะที่ไหนล่ะ...555... เสียงนี้ ก้องในหูผมตลอดเวลา

สักพัก เพื่อนพงษ์โทรฯมา
"ขาดกูมึงจะสนุกหรอ ?" แล้วมันก็รีบตามมา คนเดียวโดดๆ
สงสัย จะมีใครสักคนที่บ้าน งอนอยู่ อ๊ะป่าว...หว่า

บรรยากาศ ก็เป็นการย้ายสถานที่สังสรรกัน เท่านั้น ไม่มีอะไรมาก
ไม่ได้ไปขึ้นเขา ขึ้นดอย ให้สนุกแบบที่เคยๆ แต่ก็ เอาน่า....เจอเพื่อนๆ ก็พอใจ

เพื่อนเก บอกว่ามี "ของดี" จะนำเสนอ
เพื่อนอู๊ด ได้จังหวะบอก "ถ้ามึงไม่เอา กูขอเลยละกัน" อ๊ะ...ของโปรดเขาด้วยละ

เช้ามา ผมก็มานั่งทบทวนกะ เพื่อนอู๊ด เพราะไม่ค่อยแน่ใจ มันจะให้ "ของดี" ไหม
เออ...เอาวะ เดี๋ยวก็รู้
ส่วนผม ตื่นมาก็ชวนลูกไปเดินเล่นละแวกนั้น ได้เห็นลำธารเล็กๆ ก็พอใจละ

ถนนตามแนวเขา ไม่ค่อยมีรถวิ่งวุ่นวาย เลยได้จังหวะ โดดกับลูกซะหน่อย
ไปโดดกันพ่อ-ลูกที่ภูเก็ต ริมทะเลแล้ว โดดกัน ริมเขา จะเป็นไรไป

สุดท้าย ชึ้นช่องเย็น ก็ไม่ได้ขึ้น ขึ้นไปดูศาลาของผม ก็ไม่ได้ขึ้น
เพราะต้องรีบกลับไปเอา "ของดี" ที่บ้านเพื่อนเก
สุดท้าย งานนี้ เพื่อนอู๊ด สุขใจที่สุด
แหม...ไอ้คนที่ไม่ได้ตั้งจะมา กลับขับรถกลับไปบ้าน พร้อมความสุขกว่าทุกคน.....