อาทิตย์ที่ 11 กันยายน 2011 เวลาบ่ายๆ บรรยากาศกรุงเทพฯ ขมุกขมัว บางพื้นที่มีฝน
เรียกว่า ฝนตกมันกระจายทั่วไป วันซักผ้าแห่งชาติ ต้องทำให้วิตก กับชุดทำงาน ว่าจะแห้งทันไหม
เรื่องซัก ตาก ก็ปล่อยไปตามธรรมชาติ
บ่ายๆ หลังจากส่งแม่กลับต่างจังหวัด ส่งลูกกลับบ้าน
"อู๊ด เหงาว่ะ อาทิตย์นี้" ผมโทรฯถามเพื่อนอู๊ด
ในวันอาทิตย์ที่ตามปกติผมจะว่างก็ ค่ำๆ ก็เวลาพักผ่อนน่านแหละ
อาทิตย์นี้ กลับเหงา ยามบ่าย เพราะเหลือตัวคนเดียว
"บ่อดิน ไม๊" เสียงตอบกลับ หลังจากที่มันชวนผมมาหลายอาทิตย์
ซึ่งผมก็ปฏิเสธ ทุกครั้ง เพราะไม่ว่าง แต่วันนี้ได้จังหวะแล้ว
แวะซื้อเสบียง แล้วไปเจอบ้านเพื่อนอู๊ด
เดินทาง ! ฝนตกมาตลอดทาง แต่เราตกลงว่าจะมาแล้ว ไม่มีถอนตัว
มาถึง "บ่อดิน" ที่ที่ผมเคยมานานมากแล้ว แต่มากินอาหารที่เรือนแพ
วันนี้ เพิ่งรู้ว่า ถัดไป เป็นบ่อดิน ที่เขาพูดถึงกัน
เพื่อนอู๊ดขับเข้าตามทางที่มันเคยมา มีน้ำขังตามเส้นทางที่เข้ามา
ด้วยความที่สายตา ไม่ค่อยจะสมบูรณ์เท่าไร ก็ขับเข้าไปโดยไม่เห็นว่า มีไม้ขวางไว้
เหตุผลที่ไม้ขวางไว้ คงเพราะความปลอดภัย เพราะน้ำท่วมสูง
รถอาจจะไหลลงไปในอ่างเก็บน้ำได้ง่ายๆ
สุดท้ายต้องกลับรถ เดาสุ่ม โดยวิ่งไปอีกทาง ที่คาดว่า จะไปได้
ตามทางก็มีน้ำขัง แต่ไม่สูงมาก ทั้งเส้นทาง ไม่มีรถใครเข้ามาสักคัน
ไม่รู้ว่า จริงๆแล้ว มันปิด หรือ ว่าอะไรกันแน่
เพื่อนอู๊ดขับเข้ามา จนเจอฝูงวัวขวางทาง แล้วมองเห็นไม้ขวางอีกเช่นกัน
เรากลับรถออกมาด้วยความผิดหวัง ย้อนกลับออกมา
ระหว่างทาง เจอ CARABIEN 1 คัน ขับเข้าไป เลยทักทายกัน
เพื่อนอู๊ดกลับรถอีกครั้ง ขับตามกันไป ด้วยความที่ มองเห็นว่า คันนั้น มี Winch
ขับไปสักพักก็ต้องจอด ดู Line ว่าจะไปกันทางไหนดี
แล้วทั้ง 2 คัน ก็ลุยเข้าไปได้อีก นิดหน่อย
แล้วมองดูเส้นทางที่จะเชื่อมเส้นทางเข้าบ่อดินเส้นเดิมที่น้ำท่วม
ดูแล้ว ตกลงกันว่า ลงได้ แต่ขึ้นไม่ได้แน่ๆ
พวกเราเลยจอดรถ นั่งชมวิวกันแถวนั้น
นั่งชมวิว จิบเครื่องดื่มไปพลางๆ คุยกันไปเรื่องท่องเที่ยว เดินทาง กับมิตรใหม่
จนเวลาโพล้เพล้ ก็เดินทางกลับ
บนทางกลับ ต่างคนก็ต่างรถติดโคลน ต้องใช้ Winch ดึงกันไป ประคองไป
จนออกมาจากเส้นทางเลอะโคลนไปได้
โชคดีที่วันนี้ ไปซื้อรองเท้ามือสอง จากเส้นทางที่ไปส่งแม่ช่วงบ่าย
ราคา 140 บาท ต่อ คู่ กดมา 2 คู่ ซะ
วันนี้เลยได้ลอง รองเท้ากันอย่างสมใจ พังก็ไม่หวั่น
แต่รถเพื่อนอู๊ดดิ เลอะเทอะ เละเทะ เสียดาย TERRANO II ของผมไม่อยู่ ไม่งั้น ได้ลองกันสนุกแน่
13 กันยายน 2011 "หมู ปั่นไหม วันนี้" เสียง Gerrard โทรมา ชวนปั่นจักรยาน
"พร้อมครับ เพ่" ผมตอบอย่างไม่คิดอะไร เพราะ ปั่นทุกวันที่ฝนไม่ตก และไม่ติดงาน
ก็เส้นทางเดิม เข้าหนองปรือ แต่วันนี้ นึกครึ้ม เห็นน้ำท่วมทางที่ตัดเข้าไปด้านใน
"ลุยน้ำหน่อยไหม" ผมถามแบบกระสัน อยากลงน้ำ
"OK" Gerrard ตอบอย่างตรงใจผม
ด้วยจรรยาบรรณแพทย์ จึงไม่อาจเปิดเผยใบหน้าของผู้ร่วมเดินทางได้
เส้นทางลงน้ำ เป็นเหมือนน้ำท่วมขังถนน ระยะทางหลายกิโลเมตร
ไม่ต้องกลัวหมาท้องถิ่นจะไล่ตาม เพราะอยู่ในน้ำตลอด
แรกๆ ผมก็กลัวรองเท้าจะเปียก แต่พอไปได้ไม่กี่ร้อยเมตร
ลงหลุมไปสัก 2-3 หลุม ก็ เลิกสนใจกับการเปียกละ
เส้นทางที่ปั่น ทำความเร็วได้ไม่มาก ประมาณ 7-10 กม./ชม. เพราะ เดี๋ยวน้ำจะดีดใส่เสื้อเยอะ
ทั้งๆ ที่ใจอยากจะลองปั่นสู้แรงน้ำเหมือนกัน ... ฮี่...ฮี่...ฮี่...
หลังจากสนุกกันพอสมควรกับการลงน้ำ ได้เวลา ฟ้ามืด ก็กลับออกมา เพราะแถวนั้นไม่มีไฟฟ้า
แล้วทางแยกเยอะมาก มีแววหลงทางอยู่ในนั้น
นี่แหละ เส้นทางที่ปั่นลุยน้ำ พรุ่งนี้ คงไม่ได้ปั่น เพราะ รองเท้า เปียกชุ่มน้ำมาก สงสัยจะแห้งไม่ทัน
เปรียบเทียบ เจ้า 4 ล้อ กับ 2 ล้อ
แม้อารมณ์ จะต่่างกัน แต่ก็มันส์สมใจ
