ค้นหาบล็อกนี้

วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เมื่อครู ขอเชิญผู้ปกครอง ครั้งแรก เริ่มนับหนึ่งละ

สายๆ ของ 24 สิงหาคม 2011 มีสายโทรฯเข้ามา
แม่ของลูก นั่นเอง เห็นเบอร์นี้ แสดงว่า มีปัญหา (อีกแล้ว) ไม่รู้ คราวนี้ จะแนวไหนดี


"ครูของลูก อยากพบผู้ปกครอง วันนี้ ตอน 16:00 น." เสียงผ่านทาง Android Phone
"ลูกไม่ส่งการบ้านครู หลายงานเลย ไปเจอครู จะได้รู้ว่า ใครโกหกกันแน่"

ก่อนไป ผมโทรฯคุยกับผู้ปกครองท่านอื่นๆ
(อย่าลืม ว่าผมเป็น ประธานเครือข่ายผู้ปกครอง ของห้อง เลยมีเบอร์ ที่อยู่ ทุกคน)
ถามรายละเอียดของการเช็คงานของนักเรียน ทางเน็ต ว่า ครู ใช้ผ่านเวปอะไร อย่างไร
แล้วอะไำรบ้างที่ลูกตกค้างอยู่
สายๆ ของวัน ผมสมัครไปในเวปของครู แล้ว Login เข้าไปดูรายละเอียด
เพื่อจะได้รู้ว่า มีอะไรบ้างที่ต้องปรับปรุง ในงานของลูก



ในรายงาน ปรากฏว่า มีงานค้างหลายช่องมาก
นี่แค่วิชาเดียว เท่านั้นนะ
แต่เท่าที่ถาม และได้พิมพ์รายงานให้ลูก ก็น่าจะตกค้าง วิชาเดียวนี่แหละ
ที่ต้องทำแล้วแสดงผล ทางเวปของครู ผ่านทาง Socialgo

โลกยุคปัจจุบันมีเทคโนโลยี ต้องรู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์
ทั้งครู และ นักเรียน ยอมรับว่า เด็กนักเรียนสมัยนี้ เก่งตามครู
มีการสร้างไฟล์ Powerpoint , Clip ลงโพสในเวปฝากไฟล์ต่างๆ
ยุคสมัยที่ผมเรียน คอมพิวเตอร์ ยังไม่รู้จักเลย ....



ถึงเวลานัด ผมไปพบครูตามที่นัดกันไว้
ก็เล่าปูมหลัง เรื่องพื้นฐานให้ครูฟังด้วย เพราะ ครูจะได้เข้าใจ และเห็นชัดเจนขึ้น
หลังจากนั้น ก็เรียกลูกมานั่งคุยด้วยกันกับครู
ทบทวนงานที่ตกค้าง สิ่งที่ลูกสัญญากับครู
ส่งงานที่ตกค้าง ภายในวันพุธหน้า (แต่พ่อขอให้ส่งให้พ่อวันจันทร์ เพื่อตรวจดูก่อน)
หลังจากวันนี้ พักเที่ยง และเย็น ให้มาที่ห้องครู เพื่อเคลียร์งานให้เสร็จ
สมัครในเวปของครู เพื่อดูผลของงาน และ Update สถานะของงานของตัวเอง และเผื่อเตือนเพื่อนๆได้

20:00 น. ลูกสมัครในเวปของครูแล้ว
สิ่งที่ทำให้พ่อ ยิ้มได้ คือ หน้า Profile ของลูก ใส่เพลงฤดูร้อน - Paradox
เมื่อเวลาเปิดหน้า Profile ของเขา จะมีเพลงนี้ดังขึ้น

ส่วน Profile ของพ่อน่ะหรอ คนบนฟ้า - Paradox



ส่วนของพ่อ คงมีเรื่องของการสร้างพัฒนาการที่ดี ให้เขาโต
ครูบอกว่า ลูกยังเด็ก ยังไม่พร้อมจะช่วยตัวเองได้เต็มที่
นั่น ต้องโทษพ่อละ ที่มีเวลา พัฒนาเขาน้อยไป
ประมาณ กลางเดือนหน้า เราคงได้อยู่ด้วยกันละลูก
รอบ้านข้างโรงเรียนลูกเสร็จ เราจะย้ายไปอยู่ด้วยกัน
เติบโต ในแบบของพ่อ อาจจะหยาบกร้านไปบ้าง
แต่ถึงเวลาแล้ว ที่ลูกต้องเติบโต ในวิถีแห่งเรา พ่อ - ลูก

2 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ24 สิงหาคม 2554 เวลา 21:26

    สู้สู้ ทาเคชิ มันยิ่งใหญ่ซับซ้อนจัง

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ8 กรกฎาคม 2555 เวลา 18:33

    ลูกยังเด็กหมู ค่อยๆตบให้เข้าที่ เขาจะเติบโตเป็นผู้ใหญที่ดีได้แน่ ต้องมีตัวอย่างที่ดีให้เขา เชื่อสิ หมูทำได้ เค้ามั่นใจในตัวหมูนะ แต่บางตรั้งต้องใช้เวลา

    เราจะอดทน ไปด้วยกันนะ

    นู๋ผึ้ง

    ตอบลบ