ท่านประธานมารับ แต่เช้า ไปติดต่อธุรกิจกันอีกครั้งไม่มีอะไรมากมาย ข้ามมาจนเดินทางกลับ
วันนี้ไำม่มีอะไรมากมาย ไม่มีัความตื่นเต้น โลดโผน
งานๆๆๆๆ แล้วก็ธุรกิจ
จนท่านประธานมาส่งสนามบิน
อ๊ะ....เห็นมีรถโดยสารภูเก็ตสนามบินแฮะ วันหลังจะมาลองซะหน่อย
วิ่งผ่านเส้นทางในทอนด้วย แม้จะไม่ได้ติดทะเล แต่ก็แปลกตาดีกว่า ถนนหลักที่มีแต่รถรา วิ่งไปมา
อ้าว วันนี้ นกเหล็กปีกแดงด้วยหรอ
ไม่เคยได้สังเกตุมันซะที เพิ่งได้เห็น
รอบนี้ได้นั่งกลางๆ ช่วงหลังๆ เลยไม่ได้สบตา แอร์สาวสวย เหมือนขามา
ตอนขามา ได้นั่งแถวหน้าสุด
ได้นั่งส่งยิ้มหวานๆ ให้แอร์สาวสวยอย่างสม่ำเสมอ
เธอคงคิดในใจ "ฉันมีสามีแล้วย่ะ ไอ้ทะลึ่ง"
ส่วนผมก็คิดในใจ "ลูกพี่น่ะ 11 ขวบแล้วน้อง"
เหอ.....เหอ.....
เข้าเขตกรุงเทพฯ ละ
เออ...มุมนี้ไม่เคยเห็นแฮะ..
มุมนี้ เจอกันบ่อย ทั้งทางอากาศ และทางพื้นดิน
ท่าเรือ กรุงเทพฯ นี่เอง
อันนี้ มุมที่คุ้นเคยกันดี ริมสนามบินสุวรรณภูมิ
เฮ๊อ...กลับมาทำงานต่อ
ไปทะเลไม่ได้สัมผัสทะเล แต่ก็คุ้ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น