Love me tender.....Love me Sweet.....

พยายามที่จะกลับมาเขียน Blog ใหม่ เขียนมันเรื่อยๆ

แหม..ถ้าที่นี่มี Blog ให้เป็นแบบ Private ก็ดีเหมือนกัน จะได้เอาไว้อ่านเอง

เพราะมีบางเรื่อง หรือ หลายเรื่อง อยากจะระบายออกมา ไม่ให้ใครรับรู้
เก็บอยู่ในหัว มันก็ไม่ค่อยจำ หรือ รายละเอียดมันขาดไป
.....
กลับมาเข้าเรื่องของ Blog นี้ดีกว่า
.....

วันนี้ลองนั่ง ย้อนดูเรื่องราวเก่าๆ ประวัติเก่าๆ ที่คบกันกับผู้หญิงคนนึง

ช่วงเวลา 1 ปีแรก ความสัมพันธ์ ช่างสดใส อ่อนหวาน สวยงาม

มองย้อนไปแล้ว ยังอิจฉาชีวิตในช่วงเวลานั้นจริงๆ

บางครั้งอาจมีงอนกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถือว่าเป็นผงชูรสความรัก ....

มองจากความรู้สึกวันนี้ เฮ้อ......ไม่อยากนึกไปไกลกว่าวันนี้แล้ว




  

1-2 ปีต่อๆมา ค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ ความรู้สึก มีจินตนาการร่วมกัน

มองภาพการใช้ชีวิตร่วมกัน อย่างเข้าใจ สิ่งที่ขาดหายไปคือ ความสดใส

ความรัก ก็คงเหมือนกับลูกหมาตัวเล็กๆ ที่ยังเด็กๆอยู่

น่ารัก สดใส อยากเล่น อยากสัมผัส

ถ้าเป็นตอนที่เราเด็กๆแล้วได้ลูกหมามาเลี้ยง ทุกๆวันอยากจะรีบกลับจากโรงเรียนมาหาเจ้าลูกหมา

ช่วงเวลานี้ก็คงเหมือนกัน อยากกลับมาเจอกันบ่อยๆ

ได้อยู่ใกล้ ได้ดูแล ได้ใช้ชีวิตอยู่ใกล้ๆกันบ้าง

ปีนี้ ปีแห่งปัจจุบัน

หลายๆอย่างที่ดีหายไป บางสิ่งที่ดีๆเข้ามา

การวางรากฐานอนาคตที่ดี การเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของอีกคนนึง

แต่ว่า รู้สึกหดหู่ การจะได้เจอหน้ากัน การมีเวลาให้กัน น้อยลงไปทุกที่

ต่างคนต่างมีภาระ การแคร์ความรู้สึกกัน มันหายไป

หายไปจริงๆ หายจนอยากให้มันหายไป......

หายไป....ตลอดกาล......