วันที่เดินทาง 22-24 มีนาคม 2551
เริ่มต้นด้วยการเดินทางไปสนามบิน เลือกสายการบิน fly12go สุวรรณภูมิ - ภูเก็ต กำหนดเครื่องออก 11.30 น. โทรจองตั๋วล่วงหน้าไว้ 2-3 วัน ต้องไปถึงสุวรรณภูมิก่อนเครื่องออก 1 ชม. เพื่อเช็คอิน
10.15 น. ไปถึงสนามบิน เข้าแถว เช็คอิน เพื่อรับตั๋ว หลังจากนั้นก็เดิน โต๋เต๋ ไปเรื่อยๆ
11.00 น. เข้าประตูผู้โดยสารในประเทศ ไปรอขึ้นเครื่อง ประตู A1B รอรถบัสมารับไปขึ้นเครื่อง
11.10 น. เข้าไปนั่งประจำที่นั่งอย่างโดดเดี่ยว สายการบินนี้ ระบุที่นั่ง ไม่ต้องรีบร้อนขึ้นก็ได้
แอร์ร้อนมาก ขอบอกเลย ถ้าเครื่องยังไม่ออกนะ ต้องใช้กระดาษพัด ขนาดพนักงานยังเหงื่อท่วมหลังเสื้อเลย พอดีเห็นตอนที่เขาสาธิตเสื้อชูชีพแล้วหันหลังให้ โอ้โห กรรม.... น่า...อาจจะเป็นเฉพาะเที่ยวนี้น่า ขากลับคงดีกว่านี้
11.30 น. เครื่องออกตรงตามเวลา ใครว่า Low Cost จะ Delay ไม่จริงมั้ง
กัปตันบอกว่า บินที่ความสูง 20000 ฟุต ใช้เวลา 58 นาที ( จริงเร้อ..นึกในใจ )
นั่งข้างใครไม่บอก แต่ ขาวมากๆๆ ซู๊ด.....
12.30 น. ลงจอดอย่างสบาย ไม่มีแวะดู หรือไถลหาเพื่อนๆ ลำก่อนหน้านี้ที่ออกนอก Runway
12.40 น. ออกมารอกระเป๋าเป้ ขอเตือนว่า ถ้าไปแล้วมีกระเป๋าใบเดียว อย่างฝากเลยครับ หิ้วขึ้นเครื่องดีกว่า
13.00 น. ได้กระเป๋าแล้ว มีน้องๆ มารอรับที่ทางออก
เริ่มทำตัวเป็นชาวภูเก็ตได้แล้วเรา
%%%%% ############### %%%%%
เริ่มเข้าเมืองเลย จุดแรกก็ต้องไหว้พระกันก่อนครับ
เริ่มที่วัดฉลองครับ เป็นวัดแรก วัดเดียว ที่เคยเห็น ณ. ตอนนี้ ที่มี ATM อยู่ในวัด เอาหลักฐานมาฝากให้ดู
วัดไหนมีอีก เอามาโชว์กันหน่อย
โลกเปลี่ยนแปลงเร็วจริง
ตามด้วยรูปหุ่นปั้นพระ ในบ้านเรือนไทย ติดแอร์เย็นฉ่ำ ได้นั่งพักเย็นๆก็จุดนี้แหละ
ไปที่ศาสนสถานข้างๆกัน ( ไม่รู้เรียกว่าอะไรดี โบสถ์หรือเปล่าไม่รู้ )
มีพระบรมสารีริกธาตุ อยู่ที่ชั้นบน ขึ้นไปเถอะครับ ไม่เมื่อยมากหรอก
เดี๋ยวไปต่อกัน ที่จุดชมวิว ทางไป กะตะ กะรน ( แรกๆเผลอ พูดเป็น ตะกะ ตะกน ซะแล้ว )
แล้วก็ลงเขา ไปที่ หาดกะตะน้อย - หาดกะตะ มีแต่ฝรั่งเต็มไปหมด เราดูเหมือนแปลกๆกว่าคนแถวนั้นเลย
น้องๆที่ไปด้วย บอกว่า อยากนุ่งบิกินี่ จะได้ไม่แปลกกว่าคนอื่น ดูซิ ใครจะกล้ามอง
มุมมอง เมื่อมองไปทางจุดชมวิว แหลมพรหมเทพ
ไปต่อที่แหลมพรหมเทพ กับ ประภาคารกาญจนาภิเษก กันเลยดีกว่า
มองจากจุดชมวิว แหลมพรหมเทพ มองไปทางแหลม กับทางอีกมุมหนึ่ง พระอาทิตย์ไม่ได้ตกทางแหลมนะครับ ไปตกอีกมุมหนึ่ง แต่คนเยอะมากๆ หามุมถ่ายยาก มีแต่ผู้คนเต็มไปหมด
ค่ำๆ ก็ขับรถไปกินข้าว ป่าหล่าย แล้วก็ตระเวณ ป่าตอง
23 มีนาคม 2551
05.00 น. แหกขี้ตาตื่น มารอรถตู้มารับ ล้างหน้า แปรงฟัน พอครับ น้ำไปอาบในทะเลเอา
06.00 น. รถตู้มารับถึงที่พักในเมือง นั่งมาสบายๆ
07.30 น. มาถึงท่าเรือ ทับละมุ รอขึ้นเรือของ Jack Similan ที่รอมีขนมปัง กาแฟไว้บริการครับ เผื่อใครอยากไป จะได้ไม่ต้องเตรียมอาหารเช้า มีเวลากิน และรอคณะอื่น เข้าห้องน้ำ เลือก Fin อ้อ.... มีผ้าขนหนูไว้ให้ด้วย เผื่อเอาไว้ขึ้นเรือหรืออาบน้ำที่เกาะสุดท้าย
08.00 น. เรือเริ่มออกเดินทาง เรือที่ขึ้นใช้ 3 เครื่องยนต์ครับ ผมเองนั่งท้ายเรือ เหม็นควันตอน Start เครื่องพักนึง แต่ เพื่อสิมิลันที่ฝันไว้ เมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้ว
ก่อนขึ้นเรือ ถอดรองเท้าครับ ใส่ถุงดำที่พนักงานเตรียมไว้ให้
เดินทางได้เลย.......
จุดแรกเลยครับ เกาะบางู หรือ เกาะ 9 ลงดำน้ำเลยครับ เรือจอดใกล้ฝั่ง
ใส่ Snorkle ลงไปเลย ผมเองจับชูชีพได้ ก็โดดลงเลยครับ ( ไม่ได้เบิก Fin มา ) เห็นฝรั่งลงกันตัวเปล่า ไม่มีชูชีพ มีแต่ตัวกับ Fin แค่นั้น โหย...มันแน่โว๊ย...
สวยครับ โลกใต้น้ำ นี่ขนาดแค่ผิวน้ำนะ มีปะการังแข็งเป็นส่วนใหญ่ ปะการังอ่อนก็พอมีบ้าง แต่สีสันก็ เขียว กับน้ำเงิน แบบแดงๆ เหลืองๆ ยังไม่เห็นเลย
** เคยไปเกาะเต่าเมื่อปี 2535 รู้สึกว่าสวยกว่านะ แต่ตอนนี้ ไม่แน่ใจ...
** น้ำใสๆ อย่างนี้ อยากให้ พ่อ กับ แม่ได้มาด้วยจังเลย คงตื่นตาตื่นใจ
อยู่ที่นี่ประมาณ 45 นาที เรือก็เรียกกลับ เพื่อไปที่จุดต่อไป
ใช้เวลาไม่นานครับ ก็มาถึงเกาะสิมิลัน หรือ เกาะ 8
ทีนี้เรือจอดที่ทรายเลยครับ ให้คนลงไปกินข้าว แล้วเรือก็ออกไปจอดในทะเล ห่างไปไม่ไกล
อาหารอร่อยครับ เยอะมาก กินไม่หมด โต๊ะนึง 6-7 คน กับข้าวมีเติมได้ด้วย
แล้วก็ต้องมีรูปนี้ครับ Logo ของเกาะ มาแล้วไม่ถ่ายรูปหินเรือใบ ถือว่าไม่มา ประมาณนั้นเลย
สามารถเดินขึ้นไปข้างบน เพื่อชมวิวได้
แต่ผมไม่สนใจวิวครับ กินข้าวเสร็จ คว้า Snorkle ได้ก็โดดใส่ทะเลเลยครับ
ไม่ได้เตรียมชูชีพมา แรกๆก็อยู่ริมฝั่ง ดำน้ำ ไม่มีปะการังครับ มีก็นิดหน่อย แต่มีปลาให้ดูมากมาย
สักพักก็ออกห่างฝั่งเรื่อยๆ..... เรื่อยๆ.....
เฮ๊ย.... ไม่จมนี่นา ถึงรู้ได้ว่า ที่ฝรั่งลงน้ำได้ ไม่ได้เก่งกาจอะไรหรอก เราก็ทำได้
เพียงแค่เราลอยตัวในระนาบขนานกับน้ำ ตัวก็จะลอย
แต่ถ้าเราอยู่ในแนวดิ่ง ก็จะต้องตีขาเพื่อพยุงตัว ไม่งั้นจม
โอ้ว..... ไปดำน้ำมาตั้งหลายเกาะ เพิ่งรู้นี่ เซ่อไหมเนี่ย.....
น้ำใสๆ ทรายละเอียด โอย..สวรรค์แน่ๆเลยนี่
บ่ายโมงนิดๆ ก็ได้เวลา เดินทางต่อ
ร่ำลา เกาะสิมิลัน เกาะ 8 สู่เกาะปาหยู หรือ เกาะ 6 ครับ
เรือจอดกลางทะเล ใกล้ๆเกาะ ลงดำน้ำกันใหม่ สวยงามพอๆกับทุกเกาะ จุดนี้มีประการังอ่อน สีน้ำเงินอยู่ค่อนข้างเยอะ แล้วเป็นแนวกว้างมาก สวยงามจริงๆ
ประมาณ 45 นาที ก็เดินทางต่อ ไปยังเกาะเมียง หรือ เกาะ 4
เรือจอดที่ฝั่งครับ มีที่ทำการอุทยาน จุดบริการนักท่องเที่ยว
ที่นี่มีป้ายอุทยานให้ถ่ายรูปคู่ มีห้องน้ำไว้อาบน้ำก่อนเดินทางกลับ
แต่ก่อนอื่นนะ แนะนำว่า ดำน้ำตื้นไปก่อนเถอะ มีปลาเยอะแยะ ตัวใหญ่ เล็ก สวยงามเหลือเกิน
สวรรค์ สงบ ส่วนตัวเมื่ออยู่ในน้ำ งดงามเหลือเกิน
14.50 น. ก็ขึ้นเรือกลับ ผมอาบน้ำก่อนขึ้นเรือ และเดินทางกลับนะครับ มีผ้าเช็ดตัวที่เตรียมมา สบายเหลือเกิน ตัวดำๆแดงๆ อย่างเห็นได้ชัด ( Sun Block หรอ ไม่ใช้ครับ ) มันไม่ดำได้ใจ...
16.30 น. ถึงฝั่งครับ ท่าเรือทับละมุ รับรองเท้าคืน รอขึ้นรถตู้กลับที่พัก
18.30 น. ถึงที่พัก อาบน้ำ เตรียมตัวดูบอล ศึกแดงเดือดตอน 20.30 น.
22.20 น. คอพับ จุก เศร้า ทีมรักถูกยำ 3-0
จบข่าว
%%%%% ############### %%%%%
24 มีนาคม 2551
08.00 น. โทรไปลางาน โอย...ลาป่วยครับเจ้านาย ท้องเสีย
08.02 น. แข็งแรงแล้ว ลงมาหาข้าวกิน
10.30 น. Check Out ทัวร์เมืองภูเก็ต
ไปเมืองเก่า ไปเขารัง เก็บบรรยากาศเมืองภูเก็ต เวลากลางวัน
ไปหาข้าวกลางวันกิน แถวนอกเมืองครับ ริมหาด
ขับรถออกมาทาง สารสิน ก่อนถึง นิดนึง ซ้ายมือจะเป็นร้านริมทะเล
จั๊กจั่นโภชนาครับ อร่อยมาก ถูกด้วย ต้องรีบทำเวลาครับ เดี๋ยวตกเครื่อง
15.00 น. กลับมาสนามบิน รอขึ้นเครื่องกลับ
15.40 น. ขึ้นเครื่อง fly12go เหมือนเดิม อาการเดิม คือ ร้อนบรรลัย ถ้าเครื่องไม่ออก
Delay 7 นาที ครับ เพิ่มเข้าใจเหมือนกันว่า ถ้า Delay คือ เป็นทั้งหมด ๆ ไม่ว่าสายการบินไหน
เพราะทุกลำ จะต้องถูกสั่งจากหอบังคับการบิน Low Cost , High So Delay เหมือนกัน
ใครทำงานสายการบิน ตอบที่ว่าใช่ไหม ?
โชคดีจริงๆ ได้นั่งแถวหน้าสุด ไม่ต้องถูกบีบด้วยเบาะของคนข้างหน้า
โชคดีที่ 2 ได้นั่งริมหน้าต่าง อ้าว..ต้องถ่ายรูปซี ยังงี้ เริ่มเลย
เริ่มบินขึ้นแล้ว
ริมฝั่ง มองจากมุมบน
ฉันคือเมฆ อยู่บนท้องฟ้า ลอยไปลอยมา ลอยมาลอยไป
กัปตันไม่ได้บอกว่า บินความสูงที่เท่าไร
เข้าเขตสุวรรณภูมิแล้ว
กำลังลงจอดแล้ว
อีกมุมของ ดช. สุวรรณภูมิ ผู้อื้อฉาว
ขอบคุณ พ่อ กับ แม่ ที่เป็นห่วง และดูแลให้เป็นคนดี
ขอบคุณที่ไม่ปิดกั้นการเผชิญโลกกว้างด้วยตัวคนเดียวตั้งแต่อายุ 18 ปี
ผมรักพ่อ กับแม่ มากครับ
เรื่องราวน่าจะผ่านไปได้ด้วยดี ขนาดของ Falt Rack โดยประมาณ 235 cm. + อุปกรณ์ Lashing ข้างละ 2.5 cm. ซึ่งเป็นขนาดมาตรฐานที่จะรับเข้าเรือได้ (ระยะโดยทั่วไป จะมี Gap 5 cm. ระหว่างตู้) 
5 ตุลาคม 2551 เวลา 03.00 น. ทางลูกค้าบอกว่า ทางเรือ XXX ไม่ยอม Load ตู้นี้ลงเรือ โดยให้เหตุผลว่า Overwidth ข้างละ 5 cm. ไม่สามารถนำขึ้นเรือ และใส่ตาม Plan เรือได้
