Plan ท่องเที่ยวหลักประจำปี 2011 ผมวางกันล่วงหน้า 4-5 เดือน ด้วยหวังว่า ปีนี้ จะมีเพื่อนๆ มาร่วมเดินทางกันมากกว่าทุกปี
ส่งเมล์ย้ำเตือน บ้างก็เดินทางไปเชิญถึงบ้าน
สุดท้าย ก็คณะเดิม แถม ลดทอนครอบครัวอ๊วกแตกอีก 1 ครับ
ไม่เป็นไร แผน ก็ต้องเดินทางไปตามนั้น ไม่มีล้มเลิก เพราะหาเที่ยววันยากละ
ก่อนเดินทางไม่กี่วัน เพื่อนอู๊ดเสนอเปลี่ยนเส้นทางในวันที่ 2 เป็นไป คลองลาน ด้วยเหตุผล
1. เพื่อนควาย ไปไม่ได้ เลยต้องไปหามัน
2. เพื่อนอุ้ม จะมาจากอิสาน แล้วอยากเจอเพื่อนๆหลายๆคน
3. เพื่อนเก ก็มีงานตัดอ้อย
เอาวะ เปลี่ยนก็เปลี่ยน แผนที่วางไว้ วันที่ 2 เลยเดินทางยาวขึ้น เพื่อลงมาที่คลองลาน
จริงๆแล้วเป้าหมายปีนี้คือ เดินทางให้น้อย อยู่กับธรรมชาติให้มาก แล้วก็ไม่เป็นดังที่หวังสักเท่าไร
บางทีก็คิดอยู่ว่า ควรได้เวลาที่จะไปเอง แบบตามใจตัวเองบ้างสักที
นั่นเป็นโครงการส่วนตัว คงได้เริ่มในอีกไม่นาน
10 ธันวาคม 2011
เริ่มต้นเดินทาง ผมกับ ดญ.อรสา มานัดเจอเพื่อนอู๊ดระหว่างทาง ที่ถนนสาย 11 ช่วง อ.ไพศาลี กับ อ. หนองบัว เริ่มตันนัดเวลากันเช้าๆ 08:00 น.
ได้ลองรถ Terrano II ที่ซื้อมาได้หลายเดือน ลองขับจริงๆ จังๆ ไม่กี่ กม. ทริปนี้ ได้ลองของจริง
ผมขับรถ โดยมี ดญ.อรสา นั่งไปด้วย ส่วนเพื่อนอู๊ด ขับคนเดียว จากแผนที่วางไว้จะมีคนไปด้วยอีกหลายคน
เพื่อนพงษ์และครอบครัว นัดเจอกันที่ พิษณุโลก ราว 10:00 น.
สรุปทริปดอยเสมอดาว มีเพียง 3 คัน Terrano II , G ล้อโต และ Ford เมาบุบ
เจอกับครบหน้า ราว 11:00 น. เริ่มออกจาก พิษณุโลก ไปเรื่อยๆ ผ่านอุตรดิตถ์ หอมกลิ่นทุเรียนข้างทาง แต่ไม่ได้แวะซื้อ
ผ่านแพร่ เข้าสู่ อ.ร้องกวาง มุ่งหน้าไป อ.นาน้อย จ.น่าน
ระหว่างทาง ผ่าน อ.ร้องกวาง ผมเหลือบเห็นเส้นทาง มีป้ายบอกไป อุทยานแห่งชาติขุนสถาน
ซึ่งผมดูจากแผนที่ก่อนเดินทางแล้วว่า สามารถขับผ่านไปแล้วไปที่ดอยเสมอดาวได้
แต่ว่าขับผ่านไปแล้ว ก็เลยตามเลย เพราะมีเส้นทางอื่นอีก
จากที่ผมวางแผนไว้ คือ เข้า อ.เวียงสา แล้วจึงเข้า อ.นาน้อย
แต่ก็ป้ายอีกเช่นกัน ที่สะดุดตาผม เขียนว่า เส้นทางลัดไป อ.นาน้อย ผมเลี้ยวขวาทันที
เส้นทางนี้ รถน้อยมาก วิ่งไปสักพัก เพื่อนๆ ว. มาถามว่า "มึงแน่ใจหรอ ไม่เห็นมีรถอะไรเลย"
ผมค่อนข้างจะมั่นใจ ว่าใช่ ไม่หลง แล้วก็ร่นระยะทางและระยะเวลาได้
เส้นทางนี้ มีขึ้นเขาบ้าง ไม่สูงชันมาก แต่เส้นทางจะผ่านหมู่บ้าน ไร่ นา ของชาวบ้าน
ซึ่งแน่นอน รถจอดข้างถนนอย่างไม่สนใจอะไรมา เพราะรถวิ่งไป-มาน้อย
แล้วก็ หมา ไก่ พร้อมจะเดินมาทักทายพวกเราบนถนนอยู่ตลอดเวลา
เพราะมาถิ่นเขานี่นา ...
ผมเริ่มสังเกตุเข็มความร้อนรถผม เมื่อไต่เนินยาวๆ สักระยะ มันเริ่มตอบสนองให้รับรู้แล้ว
กับน้ำหนักตัวรถที่สองตันต้นๆ ค่อนข้า่งหนักเอาการ
แค่นี้ ไม่หวั่น ยังควบคุมได้ ผมห่วงแค่ ขึ้นดอยเสมอดาว จะไม่ทันเสพธรรมชาติมากกว่า
ขับไปสัก ชั่วโมงนิดๆ ก็ถึงทางแยกที่จะไป อ.นาน้อย
พวกเรา เลี้ยวขวา เข้าเขตอำเภอ
ผมจอดรถ ดูแผนที่อีกครั้ง เพื่อความมั่นใจ
ดูเสร็จ ผม ว. บอกทุกคนว่า เดี๋ยวตรงไป แล้วเลี้ยวซ้าย น่าจะเป็นทางขึ้นดอย
"กูรู้ตั้งนานแล้ว" เสียงเพื่อนพงษ์ ว.ตอบกลับ
ขับไปไม่ถึง 200 เมตร ก็เจอแยก มีป้ายบอกชัดเจน ว่า ดอยเสมอดาว
เส้นทางจากแยกสู่ดอยเสมอดาว ราว 16 กม. แล้วก็ไม่ได้ขึ้นเขาชันอะไรมาก
มีเพียงช่วงใกล้ๆ ที่ชันมากขึ้นหน่อย แต่ก็ไม่ได้รุนแรงอะไรมาก
ไม่นาน พวกเราก็มาถึงดอยเสมอดาว จอดรถ หาที่กางเต๊นท์
แน่นอน วันหยุดยาวๆแบบนี้ รถเพียบ คนเพียบ
พวกเราเล็งๆ ที่กางเต๊นท์ ทำอาหาร ยกสิ่งของ รวมทั้ง เบียร์
รอบนี้ ผมว่าผมพร้อมมากกว่าทุกปี ด้วยความที่มี ดญ.อรสา ช่วยเตือนว่าลืมอะไรไหมด้วย
ที่สำคัญ รอบนี้ ผมมี โต๊ะกางที่เป็นถังแช่เบียร์ โต๊ะ เก้าอี้อีก 2 ตัว อยู่ในเซ็ตเดียวกัน
มีผ้า่ห่ม ถุงนอน ที่นอนปูพื้น กล้องถ่ายรูป ขาตั้งกล้อง
เอาเป็นว่า ครบเซ็ต ไม่ต้องขอผ้าห่มจากเพื่อนๆ เหมือนทุกทริป
สาวแดง กับ ดญ.อรสา ทำกับข้าว โดยหนุ่มๆทั้ง 3 จิบเบียร์ ยกของ กางเต๊นท์
จิบไป ช่วยทำอาหารไป กินไป นั่งชมอากาศ ภูเขา
ฟ้าเริ่มมืด พระจันทร์เริ่มอออกมาทักทาย
ณ. ตอนนั้นเอง ผมก็เพิ่งรู้ว่า คืนนั้น เป็นคืนที่ ราหูอมจันทร์ หรือ ชื่อจริง จันทรุปราคา
พวกเรานั่งดื่มไป คุยไป ดูพระจันทร์ไปเรื่อยๆ จนพระจันทร์ดับหายไป
แล้วแย้มจันทร์ก็ส่งยิ้มมาให้พวกเราอีกครั้ง
แม้พระจันทร์จะกลับมาฉายแสงอีกครั้ง แต่ผมก็ง่วงนอน ตาปรือ
แล้วความทรงจำ และสติก็หล่นหายไป
อรุณสวัสดิ์ยามเช้า 11 ธันวาคม 2011
เหมือนเดิม...ผมแหกขี้ตาตื่นก่อนตะวัน ก่อนเพื่อนๆ
ลืมตาหร้อมความหวังจะได้เจอทะเลหมอก ที่ไม่ได้โทรฯนัดไว้
ผลเลยออกมาเป็นแบบในภาพ คือ ไม่มีหมอกให้ชื่นใจ
เหมือนคนอกหัก
แต่พยายามฝืน สุข สดชื่น เสพสภาพอากาศที่มี
มีความสุขกับสิ่งที่ได้เห็น แม้จะผิดหวัง แต่พวกเราก็ยินดี
อย่างน้อยก็ทำให้เราหวนคิดจะกลับมาอีก
กลับมาที่ "ดอยเสมอดาว"
สายๆ เริ่มเดินทางกลับ โดยแผนถูกเปลี่ยนไปที่ อ.คลองลาน
ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง และเพื่อเพื่อน
ครั้งนี้ เราเดินทางกลับโดยใช้เส้นทางผ่าน อช.ขุนสถาน
เส้นทางจากนี้ ช่วงแรกเป็นถนนที่แย่มาก ราดยางปนดิน ถนนแคบ
ผ่านมาสักระยะ ก็ขึ้นเขาสูงตลอด
ภูเขาแถวนี้ เป็นภูเขาหัวโล้นหมด
ป่าไม้เมืองไทย หน้าหนาวเมืองไทย
กระทบแน่ๆ ถ้าป่าเป็นแบบนี้
หลังจากขึ้นเขาได้สักพัก เพื่อนอู๊ด ว. มาบอกว่าจอดพักก่อน ความร้อนเริ่มขึ้นละ
ผมสังเกตรถผม ก็เห็นเช่นเดียวกัน
ด้วยความที่ Terrano II น้ำหนักตัวมาก เลยเห็นผลชัดเจน
เผิดฝากระโปรงรถ พบว่า Terrano II ของผม
หม้อน้ำด้านบน มีรอยรั่ว แรงดันทำให้น้ำฉีดออกมาตามรอยปริ
เลยต้องจอดรถพักเครื่องกันพักใหญ่
แล้วเพื่อนอู๊ดก็จัดการ คลายฝาหม้อน้ำรถผมนิดนึง
เพื่อลดแรงดันเวลาวิ่ง
แล้วบอกให้ผมหมั่นจอด เพื่อตรวจระดับน้ำ
สุดท้าย ราว 18:00 พวกเราก็มาถึง อช. คลองลาน
โดยมีเพื่อนควายและครอบครัว เพื่อนอุ้ม เพื่อนเกและครอบครัว รออยู่
และสุดท้าย(อีกครั้ง) พวกเราก็กลับมาในสภาพของมิตรภาพแบบเดิมๆ
เพียงแต่ต่างสถานที่
พวกเรากางเต๊นท์นอนกันริมลำธารของน้ำตก
เสพบรรยากาศ นั่งคุย ฟังเสียงน้ำตก จนผ่านไปอีกราตรี
อรุณสวัสดิ์(มั้ง) วันที่ 12 ธันวาคม 2011
ผมตื่นมาเหมือนเดิม คนแรกๆ ราวตี 5 ได้
สาวๆ นอนบ้าน หนุ่มๆ นอนเต๊นท์
โผล่หน้ามาก็ ถ่ายพระจันทร์เอาความสดใสซะหน่อย
พระัอาทิตย์เริ่มมา ผมก็ เดินถ่ายรูปไปพลางๆ สูดอากาศให้ชื่นใจ
เดินไปเจอต้นตะเคียนประจำน้ำตก
โดนมือดีเอาแป้งทา ขอหวยซะละ เฮ๊อ....ความเชื่อของคน
ด้วยความที่ตั้งความหวังกับทริปนี้สูงไป
เลยหมดมุข เขียนอะไรไม่ค่อยออก จนเกือบเดือนกว่าจะเสร็จ เฮ๊อ...(อีกครั้ง)
