จะว่าไปแล้ว ช่วงเวลาหนึ่งๆของคน มันมีอะไรหลากหลายมากมาย
ถ้าเรามีเวลา ลองพินิจ พิเคราะห์อย่างละเอียดจริงๆ
มันมีเรื่องราวทุกวินาที ให้จดจำ
ความสุข ความเศร้่า ความหวัง
ถ้าเรากำำหนดเอง และสั่งให้เราคิดแบบนั้นได้
เพียงช่วงเวลาประมาณครึ่งปี ที่ผ่านมาของชีวิต
มันสร้างสรรค์ให้เป็น วิทยานิพนธ์ ชิ้นหนึ่งได้อย่างดี
ตัวละครต่างๆ (ที่มีชีวิต หรือไม่มีอยู่จริงก็ตาม) เราสามารถปั้นแต่งขึ้นมาได้
จะเป็นใคร อย่างไร หรือแม้แต่ตัวเราเอง
ก็เป็นดั่งนิพนธ์ที่เราเขียน
เชื่อเถอะว่า ที่ผ่านมา
มีความหวัง
มีความฝัน
มีจินตนาการ
ฯลฯ
เรื่องดีๆอีกหลากหลาย
แต่อย่าลืมว่า หากเราหลง มัวแต่มองแต่สิ่งที่กล่าวมา
โดยมองอีกด้าน ที่เป็นเหมือนกระจก ที่เราไม่เคยส่องมัน
วันนึง ได้ผ่านไปเจอ ไปเห็นกระจก
ก็เลยมองออกมาว่า เราเสียอะไรไปบ้าง
เวลา หรอ
โอกาส หรอ
ความตั้งใจบางอย่าง หรอ
ไม่ ละ
ไม่ คิดดีกว่า สิ่งที่ดี มีอยู่ มีค่าให้จดจำ
เพียง แต่ว่า
วันนี้ ยังไม่เข้าใจตัวเอง ว่า
ควรลืม หรือ ควรจำ
